Ruim een week gelden hadden we een mooi voorbeeld van iemand die zichzelf had uitgedaagd door een enorm doel te willen behalen. Maarten van der Weijden wilde de Elfstedentocht zwemmend volbrengen!
De Elfstedentocht is een schaatsroute van 200km die vanwege het heroïsche karakter ook wel “De Tocht der Tochten” wordt genoemd en waarbij de deelnemers op jacht gaan naar stempels in hun stempelkaart.
Voor veel mensen een mooie uitdaging, maar niet voor Maarten. Hij had zich geen doel gesteld, maar een ENORM doel. De tocht der tochten zwemmend volbrengen om zo zoveel mogelijk geld op te halen voor verschillende kankeronderzoeken. Er is een verschil tussen een vaag doel of haalbare doelen, maar dit was geen van beiden. Dit was een Big Hairy Audacious Goal, ofwel een BHAG, in het Nederlands een Groot Gedurfd Dapper Doel.
En zo vertrok Maarten om 4:30 uur om geschiedenis te schrijven. Hij sprong in het water op weg naar zijn eerste stempeltje. Een tocht van 3 dagen lang non-stop zwemmen.
Toen Kennedy op 25 mei 1961 het Congres vertelde dat ‘dit land zichzelf zou moeten committeren aan het doel om binnen tien jaar een man voet op de maan te laten zetten en weer veilig op aarde te laten landen.’, stelde hij een waanzinnig doel. En dat maakte het juist zo’n krachtig instrument. Het leidde ertoe dat vrijwel iedere Amerikaan voelde dat hij bijdroeg aan een groter doel.
Een BHAG stimuleert teamspirit, het geeft energie en raakt iedereen die ervan hoort. Het beeld is zo simpel en tegelijk zo sterk, dat iedereen het kan begrijpen en eraan wil bijdragen op zijn eigen manier. Maartens doel leidde ertoe dat mensen zich verbonden voelden en tot nu toe samen al 4,3 miljoen euro doneerden voor kankeronderzoeken. (Deze stand werd op 16 augustus bekend gemaakt.)
Die verbondenheid zie je niet alleen ontstaan bij topsporters of bij een ambitieus land, maar ook bij bedrijven. Visie en inspirerend leiderschap maken je uniek, waardoor klanten zich aan je willen binden.
Helaas zie ik veel ondernemers in de waan van de dag hun Big Hairy Audacious Goal uit het oog verliezen. Hun inspiratie, goede ideeën en vooruitstrevendheid leggen het af tegen beperkingen in wetgeving, systemen en medewerkers: de dagelijkse realiteit van het bedrijf neemt de overhand. De blik is naar binnen gericht, in plaats van naar buiten. Het gaat niet meer om dat primaire grote einddoel en om de verbinding met de klant, maar om secundaire redenen; “De concurrent doet het ook zo”, “We zijn toe aan iets nieuws”, “We moeten aandeelhouders tevredenstellen” en meer van dit soort redenen.
Het gevolg? Geen samenhang en verbinding meer tussen de ondersteunende systemen en teams onderling en de uitingen naar buiten toe, waardoor de slagvaardigheid voor innovatie en concurrentie afneemt en het bedrijf zijn aantrekkingskracht op de klant en zijn eigen medewerkers verliest.
Als Maarten zich tijdens zijn tocht steeds met andere zaken had moeten bezighouden – of zijn gezondheid wel goed gemonitord werd, of hij wel genoeg meters maakte, of er nog obstakels uit het water gehaald zouden moeten worden, of hij wel het juiste pak aanhad, of het water niet vervuild was – dan was hij nauwelijks aan zwemmen toegekomen en zouden zijn toeschouwers halverwege zijn afgehaakt. Maar nu was er juist een prachtige wisselwerking tussen hemzelf, zijn ondersteunend team en de toeschouwers. Voor hen zwom hij tot hij niet meer kon.
Vergeet als ondernemer niet waarvoor je het doet, gá voor dat stempelboekje. Laat systemen vóór je werken en ontwikkel samen met je medewerkers een digitale strategie die aansluit op de behoeftes van je klant, op jouw publiek dat je toejuicht als je weer iets moois voor ze hebt bedacht.
Luctor et emergo!
