Regelmatig hoor ik mensen klagen over hun werk of privéleven. Soms wordt wel gezegd dat Nederland een land van klagers is en dan vraag ik me altijd af: Mag het iets minder?
Tuurlijk af en toe klagen is lekker en kan ventilerend werken, maar wat als de balans uitslaat naar het negatieve? Het schijnt zo te zijn dat als je veel klaagt je jezelf aan het trainen bent en je automatisch dus meer gaat klagen, het wordt een geoefende beweging voor je brein en je klaagt jezelf ongelukkig.
Dat we dit doen is vastgelegd in onze hersenen, we zijn zo geprogrammeerd dat het ons beschermt. Door te klagen herhalen we informatie en daardoor onthouden we beter. Op zich klinkt dat dus positief, het beter onthouden van dingen, maar het probleem met klagen is dat het zich altijd op het negatieve richt en daarvan weten we dat het stress veroorzaakt. Ik zal nu niet te ver ingaan op de negatieve eigenschappen van stress, maar het zorgt voor de nodige problemen in je lichaam en geest. Stress is eigenlijk gewoon spanning en zorgt ervoor dat je lichaam klaar is voor actie; vechten of vluchten. Er wordt adrenaline aangemaakt en als na een paar minuten “het gevaar nog niet geweken is” maakt je lichaam het stresshormoon cortisol aan. Is de boog vervolgens te lang en hard gespannen dan breekt hij uiteindelijk.
Toch hebben we spanning nodig in ons leven en niet alle stress hoeft als iets negatiefs gezien te worden. Zo ervaren we stress als we iets spannends gaan doen zoals bij een nieuwe klant binnen stappen, een presentatie geven of resultaten verdedigen. Het geeft ons net dat beetje meer scherpte en daarmee kunnen we het beste uit onszelf halen en als we dat dan doen en de klant tevreden is en ons de nieuwe opdracht gunt of door wil gaan op de ingeslagen koers, dan voelen we ons gelukkig en energiek.
Ik heb nog nooit iemand zich gelukkig zien klagen. Daarvoor zal je je verantwoordelijkheid moeten nemen, oplossingsgericht moeten denken en openstaan voor verandering. Eigenschappen die veel succesvolle ondernemers hebben, want zij nemen verantwoordelijkheid voor hun acties en resultaten. Ze geven niet anderen de schuld als er iets fout gaat en durven de confrontatie met zichzelf aan te gaan. Ze durven zichzelf te ontmoeten en dit is het waardevolste om te doen, omdat je daarmee openstaat voor persoonlijke groei. Natuurlijk zijn deze ondernemers niet altijd positief, maar wel beter in balans dan de klagers, de mensen die niet de verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen leven. Ook de ondernemer heeft de angst om belachelijk gemaakt te worden, teleurgesteld te raken of afgewezen te worden. Hij laat dit alleen makkelijker los en focust zich vervolgens weer op het doel wat hij voor ogen heeft. Het uiteindelijke doel van de ondernemer is om gelukkig te zijn, om te groeien en zijn passie te volgen op zoek naar vrijheid en plezier, maar is dit niet voor ieder mens zo?
Deze week speelde PSV in de Champions League tegen Barcelona en Ajax tegen AEK Athene. PSV verloor met 4-0 en Ajax won met 3-0. Het commentaar vervolgens was; lukt het PSV weer om zich op tijd op te laden en bij te komen voor de wedstrijd van komend weekend na deze grote nederlaag. Bij Ajax was het meer in de trend van: Dat is een lekkere opsteker en dit goede gevoel nemen ze mee naar de wedstrijd van komend weekend.
In dit commentaar ligt een mooie onderliggende gedachte. Het kost namelijk minder energie als je je focust op het positieve omdat je daar al bent. Iemand die in het negatieve zit zal naar het positieve willen gaan en dit is een langere weg en kost dus meer energie en tijd.
Ik zie altijd veel parallellen tussen sporters die het beste uit zichzelf willen halen en het bedrijfsleven. In beide gevallen gaat het om het behalen van succes en in beide gevallen door het realiseren van groei. Dit wordt gedaan door duidelijke doelen te stellen en je te richten op persoonlijke groei, door telkens weer op zoek te gaan naar je inspiratie, door terug te kijken naar waarom je dit doel wilde bereiken.
Onderweg kom je twijfel, angst en onzekerheden tegen, maar door je te focussen op je waarom en door jezelf aan te passen aan de omstandigheden waar je toch geen invloed op hebt en je te focussen op de omstandigheden waar je wel invloed op hebt, kan je groeien.
Het is zoals het beroemde citaat van Darwin: Het zijn niet de sterkste soorten die overleven en ook niet de meest intelligente. Het is het soort dat het beste reageert op veranderingen.
En dat klagen… gewoon iets minder doen dus. Richt je op je eigen geluk.
